March 7, 2008

ဘဒၵေရ...

ေရးထားခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ... အခုအေတာအတြင္းရဲ့ မတည္ၿငိမ္မႈေတြေၾကာင့္ အလုပ္႐ႈပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း မတင္ျဖစ္ပဲရွိေနခဲ့တာပါ.. ေ၀ဖန္ေပးလွည့္ၾကပါခင္ဗ်..

အားလုံးကုိ ေလးစားလွ်က္
ေဆာင္းလူ
ဘဒၵေရ …

ဘဒၵေရ…
ရင္ကြဲပက္လက္ ေၾကမြစိတ္နဲ႔
ၾကယ္ေတြကုိ ခုိးခုိးနမ္းမိတယ္ …
တိမ္ေတြကုိ ခုိးခုိးပုိက္မိတယ္ …
ေလညႇင္းေႂကြေတြ ခုိးခုိး႐ႈိက္ရင္း …
၁၈၀ ဒီဂရီ ပါေဖာ့္မင့္ထက္
အသာအယာစီးေမွ်ာ ပင့္သက္ေမာနဲ႔
ေပါေလာေလးေမ်ာခဲ့ေပါ့ …။

ဘဒၵေရ …
သံတူေၾကာင္းကြဲ ဒီအက္ေၾကာင္းထက္
တခါတရံရဲ့ လြမ္းနာမႈေတြက
ေရခ်ိန္လြန္ ကုိက္ခဲမႈတခုလုိ
အတန္းလုိက္ … အစန္႔လုိက္မွာ
ကမၻာကုန္က်ယ္သေရြ႕ လြမ္းေဆြးစိတ္ေတြကုိ
အႀကိမ္ႀကိမ္ ငွဲ႔ေသာက္မိေပါ့…။

ဘဒၵေရ …
႐ုတ္တရက္မွာ
ညေတြသာ ေျပာင္းေျပာင္းသြားတယ္္
ေန႔ေတြသာ ေဟာင္းေဟာင္းသြားတယ္
အနာေဟာင္းနဲ႕ နာက်င္မႈေတြကေတာ့့
ဆန္းသစ္ျမဲ …. ဆန္းသစ္ဆဲ …။

ဘဒၵေရ…
တကယ္တမ္း
ပ်ဳိးခဲ့မိတဲ့ ဥယ်ာဥ္ႀကီးလည္း
မစိမ္းလန္းေတာ့ပါဘူးေလ …။

ေဆာင္းလူ
(ေအာက္တုိဘာ ၂၅၊ ၂၀၀၇)

1 comment:

Anonymous said...

See Here or Here