February 25, 2014

Essay

ထုုိၿမိဳ႕ကေလးကုုိ ေမ့ေနခဲ့ေသာ အေျပးသမား ....
ေဆာင္းလူ
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၅၊ ၂၀၁၄

 


ထုုိၿမိဳ႕ကေလးသည္ ..ခုုေတာ့ ...
တမာေတြ ေ၀လုုိ႔ အဖူးအညႊန္႔ေတြေတာင္ ဥေနပါေရာ့။ ထုုိၿမိဳ႕ကေလးႏွင့္အတူ ... ဤအခ်ိန္ တမာစိမ္ ခ်ဥ္ခ်ဥ္ခါးခါးကုုိ ေမ့လုုိက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း ..။ တမာနဲ႔တြဲလုုိ႔ ကုုိင္းထြက္ ... ေျမပုုံသီး ငါးပိခ်က္ကုုိ ပုုိေမ့လုုိက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း။ မွ်င္ငါးပိစိမ္းစားခပ္၊ မုုိးေမွ်ာ္ င႐ုုတ္ ေရာယွက္ထားၿပီး ေျမအုုိးႏွင့္ခ်က္သည့္ ငါးပိခ်က္ႏွင့္အတူ ထုုိၿမိဳ႕ကေလးကုုိ ေမ့မိလုုိက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း ...။

ေမ့ျခင္းတရားတုုိ႔သည္ ....
ပုုိ၍ ပုုိ၍...
ပုုိ၍ ပုုိ၍ႏွင့္အတူ ထုုိေမ့ျခင္းတရားတုုိ႔သည္ ....
ထုုိ႔ထက္ ပုုိ၍ ပုုိ၍ ....


ထုုိၿမိဳ႕ကေလးတြင္ ေႏြေနေအာက္မွာ ကုုိင္းန႔ံသင္းသည့္ ေျမပုုံသီးတုုိ႔ ပြတ္ခဲေနေပလိမ့္မည္ကုုိ ေမ့ေနခဲ့ၿပီ ...။
ျမင့္ေခါင္ ျမင့္မား တမာပင္တုုိ႔သည္ပင္ ... ေႏြေလ႐ူး႐ူးေအာက္မွာ .. က်ီစယ္သမႈေအာက္တြင္ ယိမ္းႏြဲ႔ေနဦးမည္ကုုိ ေမ့ေနခဲ့ၿပီ ...။

ထုုိၿမိဳ႕ကေလးသည္ အညာဟုု မဆုုိႏုုိင္။ သုုိ႔ေသာ္ အညာရနံ႔ေတာ့ မကင္းႏုုိင္ ...။ ထေနာင္းဆူးတုုိ႔ ယွက္သန္းေနရာ ထုုိအရပ္ ထုုိေဒသသည္ ခုုေနခါမ်ားတြင္ မည္မွ် ပူေလာင္ ေျခာက္ ေသြ႔ေနမည္ကုုိ ေမ့ေနခဲ့ၿပီ ...။

ထုုိၿမိဳ႕ကေလးႏွင့္ အနီးစပ္ဆုုံး ဘ၀တေလွ်ာက္တြင္ အရင္းႏွီးဆုုံးအားကစားျဖစ္သည့္ အေျပးသမားဘ၀ ... ေလ့က်င့္ခဲ့ရာ ... ဒဏ္ရာ ဒဏ္ ခ်က္ေတြ မ်ားျပားလွသည့္ ေက်ာ႐ုုိးရွည္လမ္းႀကီးႏွင့္ ..၀ဲယာ ေဘးတေလ်ာက္. ပင္ပ်ဳိကြၽန္းတုုိ႔ မည္သုုိ႔ ပုုံေပါက္ေနမည္ကုုိ ေမ့ေနခဲ့ၿပီ ...။

မယ္ဇယ္တုုိ႔သည္ မည္သုုိ႔ မည္ပုုံ ေပါက္ေနမည္ကုုိ ေမ့ေနခဲ့ၿပီ ...။
ကုုကၠဳိလ္တုုိ႔သည္ မည္သုုိ႔မည္ပုုံ ေပါက္ေနမည္ကုုိ ေမ့ေနခဲ့ၿပီ ...။
မန္က်ည္းတုုိ႔သည္ မည္သုုိ႔ မည္ပုုံ ေပါက္ေနမည္ကုုိ ေမ့ေနခဲ့ၿပီ ....။

ထုုိၿမိဳ႕ေလး၏ လင္းၾကက္တြန္သံတုုိ႔ကုုိ ေမ့တတ္ေနခဲ့ၿပီ ...။
အ႐ုုဏ္မက်င္းမီ နံနက္ခင္း၏ ... အုုန္းေမာင္းသံႏွင့္ ပဲျပဳတ္သည္ ေအာ္သံတုုိ႔ကုုိ ေမ့ေနခဲ့ၿပီ ...။

ၿမိဳ႕ျပင္က ထုုံးေစတီ ျဖဴျဖဴေလးကုုိ ေမ့ေနခဲ့ၿပီ ...။
အေ၀းကပင္ ျမဴမႈန္မႈန္တုုိ႔ ခ်ယ္သထားသည့္ ထန္းေတာတန္းကုုိ ေမ့ေနခဲ့ၿပီ ...။

ေက်ာက္စရစ္ထူထပ္သည့္ ထုုိၿမိဳ႕ေလးကုုိ ေမ့ေနခဲ့ၿပီ ...။
ဖုုန္သဲ ထူထပ္သည့္ ထုုိၿမိဳ႕ေလးကုုိ ေမ့ေနခဲ့ၿပီ ...။
ၿမိဳ႕အ၀င္ထြက္က သံေဘာင္က်င္း တံတားေလးကုုိ ေမ့ေနခဲ့ၿပီ ...။
ၿမိဳ႕အစြန္ဘက္က သုုႆာန္ တစျပင္ သခ်ဳႋင္းေလးကုုိ ေမ့ေနခဲ့ၿပီ ...။

ထီးထီးတည္ရွိသည့္ ထုုိၿမိဳ႕ကေလးတြင္ ... ေရာဂါမဟုုတ္ပါပဲႏွင့္ ေမ့ေလ်ာ့ေနသူ အမ်ားအျပားရွိၾကေလသည္ ...။ ထုုိသူတုုိ႔သည္ ... ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္မ်ား ျပည့္ႏွက္ေနသည့္ လမ္းမေပၚတြင္ ဟုုိဟုုိဒီဒီ ဥဒဟုုိ ေလွ်ာက္လွ်က္ရွိသည္ ...။

ကြၽႏုု္ပ္သည္ ထုုိသူမ်ားထဲမွ တဦးျဖစ္ေလသည္ ..။ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီကာ ေဘာင္းဘီခြၾကား၀တ္လွ်က္ ခုုထက္ထိ ေမ့တတ္ေနေသးသည္ ..။ ထုုိ႔အတူ ၿမိဳ႕ႏွင့္ ဆန္႔က်င့္ဘက္အရပ္ဆီမွေန၍ တရားမ၀င္ လြမ္းျပေနတတ္ေသး၏ ...။

ေမွ်ာ္ျမင္ညဏ္နည္းမႈအေလ်ာက္ ေျပးခဲ့ရာကုုိ မုုန္းတီးခဲ့မိသည့္အေလ်ာက္ ... ထုုိၿမိဳ႕ေလးသည္ ဓားစာခံျဖစ္ခဲ့ရေလသည္ ...။

တရားမ၀င္ လြမ္းျပေနျခင္းတုုိ႔သည္ပင္ ..ကြၽႏုု္ပ္အား ... ေမ့ေတ့ေတ့ ..။ ထုုိ႔အတူ ..ထုုိၿမိဳ႕ေလးေပၚတြင္ ေမ့တတ္ေသာ ..အေျပးသမားတေယာက္ရွိခဲ့ဖူးျခင္း ျဖစ္သည္ ...။

No comments: